Eenzaamheid door coeliakie en het glutenvrije dieet

Voel jij wel eens eenzaamheid door coeliakie en het glutenvrije dieet? Omdat je nergens meer heen durft. Of omdat je overal wel iets moet eten, voor de gezelligheid. Je niet uit eten durft met vrienden? Omdat je niemand tot last wil zijn, of mensen jouw en je dieet niet begrijpen. Omdat ze vragen, een stukje kan toch geen kwaad? Of omdat je door de bomen het glutenvrije bos niet meer ziet en je je na maanden “onsociaal” diëten nog niet beter voelt.

Sociaal isolement door coeliakie

Helaas kom ik dit geregeld tegen, in groepen op social media, bij mijn coachklanten en als mensen contact met mij zoeken met vragen over bijvoorbeeld het glutenvrije dieet. Gelukkig zijn er hordes mensen die lekker op weg zijn met het dieet, waarbij de omgeving welwillend is in het meedenken en die zichzelf en anderen op een gegeven moment weer zo vertrouwen dat ze weer “naar buiten” durven. Koester dat, wees trots op jezelf dat je zover bent gekomen.

Hart onder de riem

Dit blog is voor de mensen die dat gevoel van eenzaamheid herkennen, maar ook juist voor die andere helft. Want hoe mooi zou het zijn als je als maatje kunt fungeren voor iemand die worstelt met het dieet en allerlei vragen heeft: Komt het goed? Klopt het dat ik dit of dit voel? Mag ik dit of dat wel of niet eten? In Nederland zijn wij natuurlijk, als je je er goed bij voelt, heel erg geholpen met de NCV, waarbij je met mensen kunt praten over de geneugten van dit in het begin “ondoenlijke” dieet. En we hebben natuurlijk groepen op Facebook. Maar niet iedereen durft daar bepaalde vragen te stellen, of er wordt vingerwijzend geantwoord op bepaalde vragen, waardoor mensen in hun schulp kruipen.

Over de grens is het niet beter

Vooral mijn Belgische volgers voelen zich best wel eens alleen. De medische coeliakie molen draait daar ook heel anders. Artsen nemen niet allemaal de tijd, ook niet vlak na de diagnose als je met bergen vragen zit en na 5 minuten neemt een arts in opleiding of arts-assistent het consult over. Logisch dat je dan ook geen zin of tijd hebt, om die persoonlijke gevoelens te delen. Een stap naar de psycholoog is soms net te ver en misschien ook helemaal niet nodig.

Coeliakie op latere leeftijd

Ik sta met mijn blogs, mijn Facebookpagina en als coach iedereen met coeliakie en vragen over het dieet bij. Ik geef advies en raad waar ik kan, vaak gratis en voor niets. Gewoon omdat ik dat leuk vindt en omdat de behoefte er is. Ik kan alleen niet iedereen een arm om zijn schouder slaan, hoewel ik dat best wel eens zou willen. Er is een bijzonder iemand onder mijn Belgische volgers, die ik graag een hart onder de riem wil steken. Coeliakie op latere leeftijd heeft gekregen, net als ik en die heel goed op weg is, maar vaak twijfelt of het goed komt, of hij op de goede weg is. Nu is mijn vraag, wie van mijn lieve Belgische volgers in de buurt van Kempen zou eens met hem een afspraak willen maken? Je doet mij en hem er een plezier mee. Als je interesse hebt, ik heb de persoonlijke gegevens.

Meer informatie

Ik hoop dat ik je met dit blog over eenzaamheid door coeliakie en het glutenvrije dieet op weg heb geholpen. Heb je behoefte aan persoonlijke coaching bij het vinden van je glutenvrije weg? Laat het me weten of bezoek mijn site. Of boek een gratis Lichtpuntje van een half uur via mijn contactpagina.