Coeliakie en botontkalking of Osteoporose gaat hand in hand. Het komt namelijk vaak voor bij mensen met coeliakie. Zeker als je de ziekte op latere leeftijd pas krijgt. En dat is balen, want wij moeten fit blijven en om fit te blijven moet je sporten, bewegen op zijn minst. En met botontkalking is dat niet altijd een pretje. Wat is botontkalking en hoe komt het? Hier lees je meer over coeliakie en botontkalking.
Break a leg!
Zoals ik eerder al vertelde, breekt een beschadigde dunne darm geen lactose af. Hierdoor wordt er ook geen calcium door het lichaam opgenomen. Geen calcium, geen sterke botten. Voor mij een eye-opener. Ik heb vanaf mijn puberteit de raarste botbreuken of scheurtjes gehad, op de raarste plekken, met echt simpele valletjes of ongelukjes. De laatste keer dat ik iets scheurde, was in mijn knie toen ik een balletoefening deed bij een optreden. Dit was vlak voor de diagnose. Maar ik presteerde het ook om mijn enkel te breken in een ski-schoen of met het dansen van de Sirtaki tijdens een toneelstuk. Je moet bij mij ook nooit roepen “break a leg”, als uiting van good luck! Want ik breek dan dus echt wat. Anyway…
Diagnose Osteoporose
Toen bij mij Coeliakie werd vastgesteld heb ik direct een doorverwijzing gekregen voor een dexametrie. Dit is een scan van het heupbot. Aan de dichtheid van dit bot valt goed te zien of er sprake is van botontkalkig, oftewel Osteoporose of dat dit in een beginstadium verkeert, Osteopenie. Bij mij was er sprake van beginnende botontkalking en vielen er dus alweer allerlei puzzelstukjes op zijn plek. Al die breuken, maar ook pijn in mijn enkels, en knieën met hardlopen. En pijn in mijn heupen na het slapen.
Dokter Pol infuus
Met kapotte darmen is het calcium slikken tegen de bierkaai, maar ik neem toch een megastash vitamine D in, vanaf dat ik weet dat ik Coeliakie had. Daarnaast neem ik nu natuurlijk lactosevrije zuivel waar gelukkig ook calcium inzit. Maar dat is niet het enige. De internist, die samenwerkt met mijn MLD arts pakte het direct goed aan. De eerstkomende vijf jaar krijg ik jaarlijks een calcium infuus. Ik noem het mijn ‘Dokter Pol infuus’. Calcium mag niet direct te snel in de bloedbaan worden ingespoten, vanwege het gevaar op hartfalen. Daarom krijg je het in infuusvorm en druppelt het langzaam je lijf in, net als bij de koeien die door Dokter Pol worden behandeld voor melkkoorts.
Derde infuus in 3 jaar
In juli ben ik weer aan de beurt, voor de derde keer. Ik mag een uurtje op een ziekenhuisbed, op een verpleegafdeling met een infuus. Even helemaal niets. Tot 48 uur na het infuus kun je je wat grieperig voelen. Ik heb dat de ene keer wel en de andere niet. Na een paar dagen merk ik het verschil al. Gelukkig maar, want nu voel ik aan mijn hele lijf dat het er weer tijd voor is. Wil je meer weten over een energiek leven met Coeliakie. Stuur me maar een e-mail.