Het valt me de laatste tijd nog meer op dan aan het begin van Corona…iedereen die maar in die “aan” stand blijft. Mensen die geen tijd nemen voor zichzelf, zichzelf blijven uitputten en voorbij rennen, die altijd anderen faciliteren maar niet zichzelf. Een van de methodes om te leren om voor jezelf en je emoties te zorgen is door voelen, toestaan en loslaten. In dit blog vertel ik er meer over.
Vechten of vluchten
Aan het begin van het Corona tijdperk zag je duidelijk twee type mensen en hoe mooi, dit klopt ook met hoe het vroeger ging toen we nog in grotten woonden. Het type dat vecht en het type dat vlucht. Beiden gestuurd door de aanmaak van adrenaline en cortisol. De vluchters verscholen zich in grotten met chips en koek, want een bikini hoeven we voorlopig toch niet aan. En met spelletjes. Lekker rustig in de grot met de familie. Terug naar de basis.
Chronische stress
De vechters daarentegen gingen aan, niet zitten en even reflecteren op de situatie. Aan en gaan! We moeten door en nog steeds. Sommigen van hen hebben nog geen moment adem gehaald, durf ik te wedden. Als je constant aan staat gaat je lichaam maar door met het aanmaken van cortisol. Dit heeft effect op je hormoonhuishouding van onder andere je spijsvertering, stofwisseling en slaapritme. Dit verschijnsel heet chronische stress en is dus ongezond voor je hormoonbalans. Vechten is goed, maar je moet ook af en toe even dat hol weer in om een sudoku te maken…ofzo. Hoe je reageert in zo’n situatie ligt aan hoe je bent als persoon, maar kan ook zeker per situatie verschillend zijn en wat er op het spel staat.
Toxisch schuldgevoel
Er is van alles voor te zeggen voor beide reacties en iedereen kan vast voor zichzelf heel goed uitleggen waarom hij handelt zoals hij dat op dat moment doet. Maar in het kader van die chronische stress en dat lijf wat constant onder druk staat, is het wel belangrijk om soms echt even niets te doen. Er bestaat tegenwoordig zelfs een naam voor altijd aan staan. Toxisch schuldgevoel. Mensen die niet meer rustig op de bank kunnen zitten met de pootjes hoog, want er moet nog…zoveel. Dit is een erg ongezonde ontwikkeling in de huidige maatschappij.
Echte ontspanning
Om toch af en toe je lijf en je hormonen die rust te gunnen kun je allerlei dingen bedenken om te ontspannen. Echt te ontspannen. Dat betekent niet met samengeknepen billen gamen of een mega thriller bingen op Netflix. Maar goed, als jij daar van ontspant is het een begin! Ik oordeel niet. Dingen waar je geest en je lichaam echt van ontspannen zijn lezen, wandelen, sauna (ook goed om te ontgiften), op tijd de schermpjes en de kachel uit en niet te laat eten.
Voelen, toestaan en loslaten
Een mooie oefening om op adem te komen na een drukke dag is om een rustige plek op te zoeken, waar je niet gestoord wordt. Zeg dit ook tegen je gezin, familie, huisgenoten. “Ik heb even tijd voor mezelf nodig!” Er is echt niets mis met zelfliefde en goed voor jezelf zorgen. Als jij uitgerust bent, zorg je ook weer beter voor je naasten.
- Ga zitten op je bed of bank of je meditatie/yoga kussen. Sluit je ogen en adem diep in en uit. Wil je dit onder begeleiding doen, check dan deze oefening op Soundcloud die ik eerder maakte.
- Voel vervolgens wat er te voelen valt en laat het opkomen. Alles is goed, je bent op een veilige plek! Blijf rustig ademen.
- Sta toe wat je voelt, geef het een naam, een kleur, kijk of het gevoel verandert nu je het aandacht geeft. Het kan zijn dat het eerst erger wordt, maar daarna minder. Je ademt nog steeds rustig door.
- Heb je genoeg aandacht besteed aan het gevoel, laat het dan los! Met elke uitademing neem je er afstand van. Verder en verder. Maar beloof jezelf dat je terugkeert naar het gevoel als dat nodig is. Je kunt deze oefening zo vaak herhalen als je zelf wilt.
Ik hoop dat je aan de slag gaat met voelen, toestaan en loslaten om constante stress te voorkomen! Meer weten over mijn manier van coaching, hoe je dit begeleid kunt leren. Check mijn website.