Zij van Glutenvrij is op zoek

Ik heb lang getwijfeld of ik dit nu wel of niet wilde plaatsen en vooral waarom. Maar het lot heeft toen niet voor niets bepaald. Ik ben op zoek naar iemand, een jonge vrouw en haar vader. In mijn vorige leven, lees het glutenvolle leven met een baan met een mega onregelmatig super ongezond maar vrij en blij bestaan, heb ik hen ontmoet onder niet zulke leuke omstandigheden. Omstandigheden die ik toen nog niet kon plaatsen…en nu maar al te goed! Help je mee in mijn zoektocht naar die speld in de hooiberg, die twee passagiers met coeliakie? 

Stewardess

Ik werkte namelijk vroeger als stewardess, ooit begonnen bij het prachtige maar helaas niet meer bestaande Air Holland en daarna bij nog meer airlines tot ik in 2013 via vele omzwervingen binnen en buiten de luchtvaart terecht kwam bij de wel bekende ‘Cor en Don’.

Nooit saai

Als stewardess maak je van alles mee, mijn functie liet zich het beste omschrijven als meewerkend voorvrouw, politieagente, zuster en als het echt niet anders kon dokter, brandweervrouw, sociaal hulpverlenende, oppas, schoonmaakster, kokkin, butler en PA. Vergeet ik nog de helft, maar daar gaat het niet over. Met zo’n baan heb je altijd wel een verhaal voor op een feestje of een ‘kringzit’ verjaardag.

Grapjes met passagiers

Honderden vluchten deed ik, ik heb duizenden mensen bediend (Koffie of thee? Ja, lekker!), voor de gein hun bonuskaart gescand bij het afrekenen van het luchtje en zonnebril, grapjes gemaakt met kinderen, pepermuntjes uitgedeeld voor het landen en nog veel meer waarvan de jongeren van nu niet eens meer weten dat je dat vroeger allemaal ‘kreeg’ aan boord. Oh ja en ik leerde er en passant mijn meneer kennen.

Passagiers met coeliakie

Maar ik moet steeds denken aan dat meisje en haar vader, in het voorjaar van 2013, op de terugvlucht vanuit een korte vakantie naar ik meen Macedonië of Griekenland, waar ze bij vrienden of familie op vakantie waren geweest. Ik werkte dus bij Corendon, op het achterbalkon van de cabine en zij zaten rechts achterin op de raam- en middenstoel. Drukke maar heerlijke vlucht. In het voorseizoen had je namelijk nog tijd voor een praatje met passagiers. Het meisje (ik schat dat ze toen rond de 23 was), ging steeds meer ingedoken zitten en haar vader streelde haar rug en keek bezorgd. Na zoveel jaar ervaring zie je dit gebeuren, ook al is het druk.

Zesde zintuig voor passagiers die zich niet goed voelen

Mensen die zich zorgen maken of zich niet goed voelen pik je er zo uit. Toen ik vroeg aan de vader of ik iets kon doen, antwoordde hij dat zijn dochter, net als hijzelf Coeliakie had en vermoedelijk toch gluten had binnengekregen. Ze waren aan het bedenken waar en wanneer dat fout kon zijn gegaan tijdens hun vakantie, de terugreis of ergens daar tussenin. Ondertussen voelde het meisje zich steeds beroerder worden, maar vader zei dat het leed eigenlijk al geleden was. Ik vroeg hem het hemd van het lijf. Wilde er alles van weten zo nieuwsgierig als ik ben. Maar ik vond het ook zo moeilijk, het is geen allergie, er is geen acuut gevaar en toch voelt dit meisje zich hondsberoerd. En dan gaat een stewardess toch handelen. Ik heb haar uit haar benauwende stoel gehaald en bij mij achterin het keukentje op ons eigen klapbankje gelegd (ja mensen wij zitten op een houten klapbankje, jullie zitten echt veel lekkerder).

Krom van de buikpijn

Ze liep helemaal krom van de buikpijn, ze zag lijkbleek en was ook een beetje verward. Ik heb haar toegedekt met dekens en voorzien van warme thee. Meer kon ik niet doen. Het meisje knapte tegen het einde van de vlucht gelukkig weer op en de vader was ontzettend dankbaar. Ik was er vol van, wat een rot ziekte zeg. Je zal het maar hebben…En toen kreeg ik dezelfde ziekte, nog geen 2 jaar later en vraag ik me steeds af wie zij was, of is. Hoe het met haar gaat en met haar vader? En hoe bizar, dat ik nu nog beter begrijp wat hij toen voelde, nu mijn dochter sinds kort ook de diagnose heeft. Weet jij wie deze spelden in deze enorme hooiberg zijn? Dan mag je het me laten weten!

Rust reinheid en regelmaat

Uiteindelijk ben ik gestopt met vliegen en dat is achteraf met deze ziekte maar goed ook. Een onregelmatig bestaan is funest voor je darmen en mijn longen waren ook echt klaar met 100 jaar drukcabine. Maar het blijft een van de mooiste beroepen!

Meer informatie

Meer weten over Zij van Glutenvrij, wat ik voor je kan doen om je vertrouwen te herstellen, je eigenwaarde te vinden, je je stem terug te geven, je goed te voelen ondanks dat nare ding dat coeliakie heet? Laat het me weten en stuur me een e-mail. Of check even mijn website voor meer informatie.