Naast mijn persoonlijke verhaal over endometriose, coeliakie en mijn blog van vorige week over lichen sclerosus, mag mijn ervaring met de overgang niet ontbreken in deze serie, die hoort bij mijn EFT challenge die volgende week start. Nu hoor ik je denken: Maar je zegt steeds dat je nog niet in de overgang bent. Nee nu niet, maar ik was het wel, lang geleden. In dit blog lees je hoe ik vroeg in de overgang kwam door medicijngebruik en wat dat met mij deed als 19 jarige. Tegelijk met mijn moeder in de overgang.
Menstruatie kunstmatig uitstellen
Zoals je in mijn eerdere blogs over endometriose hebt kunnen lezen ben ik tussen mijn 16e en 23e zes keer geopereerd aan endometriose. De laatste twee keren vonden de artsen het zo belangrijk dat mijn buik rust kreeg dat ik mijn menstruatie kunstmatig moest uitstellen. Niet met de pil, want dat was inmiddels gebleken niet effectief genoeg. Het rust geven zou ervoor zorgen dat de endometriosehaarden niet konden aangroeien. Ook konden de littekens van verbrande haarden zo rustig helen. Eigenlijk keek ik er als naïeve puber wel naar uit, 9 maanden niet ongesteld, geen bloed en gedoe!
Elk voordeel heb zijn nadeel
Er zat wel een klein nadeel aan. Ik zou in de overgang komen, op mijn 19e! Wat het geneesmiddel met mij zou doen op de langere termijn voor bijvoorbeeld mijn vruchtbaarheid, was ook een beetje onduidelijk. Nu is er veel meer bekend over dit soort zware hormoonpreparaten. Maar je moet je voorstellen, dit speelde zich af in de jaren 80 van de vorige eeuw. Dat is voor de medische wetenschap heel lang geleden.
Met mijn moeder in de overgang
Nou daar ging ik, met mijn zelf bij de apotheek opgehaalde injectiespuit met holle naald naar de gynaecoloog. Het middel Zoladex wordt in de buik onder de huid geïnjecteerd door middel van een klein ampul dat het werkzame hormoon afgeeft. Zo komt de cyclus tot stilstand en begint een kunstmatige overgang, met alle feestelijkheden van dien. En zo kwam ik dus vroeg in de overgang door medicijngebruik. En ik had natuurlijk ook alle bijwerkingen, want zo gaat dat bij mij. Ik kreeg een zware stem en meer haar op mijn armen. Ik kwam aan in gewicht, werd somber en neerslachtig, mijn non- existente borsten werden nog kleiner en ik kreeg opvliegers. Net als mijn moeder die toen in de natuurlijke overgang zat.
Je gezicht ingesmeerd met jeukpoeder
De eerste keer dat ik een opvlieger kreeg weet ik nog precies. Ik zat bij een vriendin met andere vriendinnen op de thee, na school, ik was 19! Ik kreeg het zo heet, ik kan niet beschreven hoe, maar in mijn hele lijf, alsof je zelf een chilipeper wordt. Alsof je je gezicht hebt ingesmeerd met jeukpoeder, ook je ogen en je tong. De vlammen sloegen me uit en het enige wat ik dacht was: Ik moet naar buiten, frisse lucht. De moeder van mijn vriendin was er geloof ik ook bij en zij deed toen direct de tuindeuren voor me open. Die zat er zelf ook net middenin. Mid winter, heerlijk, kou bevries mij! Na een minuut of 5 was het klaar en was ik volledig uitgeput en helemaal nat van het zweet. En dat was nog maar het begin, want ik zou 9 maanden aan dit middel moeten voor het beste resultaat.
De emoties van de overgang
Dit zijn zomaar wat lichamelijke klachten, maar de psychische belasting is er natuurlijk ook, niet alleen als je vroeg in de overgang komt door medicijngebruik natuurlijk. Sowieso het feit dat je als jonge meid dit soort troep moet nemen en daar weinig begrip en aandacht voor is, zeker toen. Maar ook wat de overgang in het algemeen teweeg brengt, aan zware gedachten, de verandering waar je mee moet leren omgaan, de emoties. En het niet weten wat het resultaat is op de langere termijn van zo’n middel. Ik lees net toevallig dat er na een periode van gebruik van Zoladex een heupbotmeting (dexascan) gedaan moet worden. Dat was toen helemaal niet. Ik kwam er pas bij mijn diagnose coeliakie achter, dat ik last heb van botontkalking. Dat was meer dan 20 jaar later!
Herkenning, acceptatie, onderzoek en zorg
Met dit principe kom je een heel eind als je wilt leren omgaan met de emoties van je veranderende lijf en gevoelens. De acceptatie van wat onvermijdelijk is door het eerst te herkennen en erkennen. De gevoelens toestaan en een plek geven, zodat ze je niet meer in de weg zitten. Dat klinkt fijn toch? Dit proces kun je zelf leren toepassen en versterken met EFT, Emotional Freedom Technique en daar ga ik volgende week een super toffe challenge mee doe.
EFT en vrouwengedoe
Leer met 2 minuten per dag omgaan met je emoties. Die van de overgang, de natuurlijke of kunstmatige door medicijngebruik, endometriose of gewoon de emoties van alledag. EFT is ook bekend als tapping en echt iedereen kan het. Wil je meer lezen of je aanmelden dan kun je je opgeven via deze link. De groep is besloten en veilig en je kunt ook meedoen in je eigen tijd en tempo. Zie ik je daar? We beginnen maandag 29 maart.